.png)
Καλημέρα 2025!!!
Ευχές μελωδικές για μια χρονιά πιο όμορφη- πιο ήρεμη- πιο συντροφική- πιο δημιουργική από όλες τις χρονιές που αφήνουμε πίσω με σεβασμό, να ανοίξουμε την αγκαλιά στο 2025 με αισιοδοξία. Έτοιμοι και έτοιμες, να χορέψουμε με το 2025 στους ρυθμούς του βαλς της αισιοδοξίας; Όπως το ζητά μια νέα παράδοση, στους ρυθμούς του Γαλάζιου Δούναβη. Ενός βαλς που κουβαλά μια ενδιαφέρουσα ιστορία.
Η ιστορία του Γαλάζιου Δούναβη
Γνωρίζετε πως ο Γαλάζιος Δούναβης έχει καθιερωθεί ως ο δεύτερος, ανεπίσημος εθνικός ύμνος της Αυστρίας; Μια ωραία, μελωδική υποδοχή σε κάποια γειτονιά της Βιέννης, μπαίνοντας στο ξενοδοχείο ή σε κάποιο κατάστημα, δίνοντας παραγγελία στο κοντινό εστιατόριο, απολαμβάνοντας ζεστή σοκολάτα και καλοψημένο στρούντελ.
Όσοι-όσες παρακολουθείτε τακτικά την Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, θα έχετε παρατηρήσει πως ο Γαλάζιος Δούναβης είναι ένα από τα τρία ανκόρ που κλείνουν τη συναυλία και ανοίγουν το κουτί της αισιοδοξίας. Μια παράδοση που κρατά αιώνες.
Πάμε πίσω, στο έτος 1866. Η Αυστρία βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Έχει ηττηθεί από την Πρωσία στον πόλεμο των επτά
εβδομάδων. Η Βιέννη μαστίζεται από την οικονομική κρίση της εποχής και το
χαμηλό ηθικό των πολιτών. Σε μια προσπάθεια αναπτέρωσης του ηθικού των Βιεννέζων,
η Αυλή αναθέτει στον Γιόχαν Στράους υιό, τον Βασιλιά του Βαλς, τη σύνθεση ενός
βαλς με θέμα, την αισιοδοξία.
Ο Στράους δέχεται την ανάθεση και
προχωρά ουσιαστικά στη σύνθεση πέντε αλληλένδετων βαλς. Η πηγή της έμπνευσής
του, ένα ποίημα του Karl Isidor Beck (1817-1879), όπου κάθε στροφή τελειώνει με
τη φράση: «του Δούναβη, του όμορφου γαλάζιου Δούναβη». Και ενώ ο Δούναβης δεν
διασχίζει τη Βιέννη, ο Στράους αφιερώνει το νέο βαλς στον Γαλάζιο Δούναβη.
Έναν χρόνο αργότερα, ο Γαλάζιος Δούναβης
κάνει την πρεμιέρα του στην αίθουσα συναυλιών Dianabad-Saal, στη Βιέννη. Η
υποδοχή του κοινού δεν είναι η αναμενόμενη. Μόνο ένα ανκόρ. Ο Στράους
προβληματίζεται. Ένα ανκόρ για τον Βασιλιά του Βαλς σημαίνει αποτυχία. Ωστόσο δεν
απογοητεύεται.
Το 1868, ο Στράους παρουσιάζει τον
Γαλάζιο Δούναβη στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι. Θρίαμβος! Τι μπορεί να έκανε
τη διαφορά; Στην πρεμιέρα, στη Βιέννη, το βαλς συνοδεύονταν από τραγούδι, όπως
συνηθίζονταν τότε, με στίχους όμως που δεν αναπτέρωναν το ηθικό. Στο Παρίσι, οι στίχοι
είχαν αφαιρεθεί.
Η αισιοδοξία του βαλς
Για μένα, το βαλς αυτό έχει κάτι το παιχνιδιάρικο. Σαν να
μας προτρέπει να θυμηθούμε το παιδί μέσα μας, και μόλις το κάνουμε, να αφεθούμε
στους ρυθμούς του. Να ακολουθήσουμε τις εναλλαγές του ρυθμού και του
συναισθήματος. Ο Γαλάζιος Δούναβης ξεκινά διστακτικά και επιταχύνει σταδιακά.
Σταματά, σκέφτεται, δίνει ώθηση, στροβιλίζεται, χαίρεται. Από μας ζητά να
ξεδιπλώσουμε τη χάρη, τη μαγεία και την ομορφιά της ανθρώπινης φύσης με τρόπο δημιουργικό, χορεύοντας.
Το βαλς σήμερα
Σήμερα, ο Andre Rieu, γνωστός ως ο
σύγχρονος βασιλιάς του βαλς, δίνει μια νέα πνοή σε μια μελωδία από τα παλιά. Ο Ολλανδός βιολιστής και διευθυντής ορχήστρας, σαν άλλος ροκ σταρ, περιοδεύει με την ορχήστρα του ανά τον
κόσμο, με μεγάλη επιτυχία, συστήνοντας το βαλς στις νεότερες γενιές. Σύντομα, μάλιστα, θα βρίσκεται και στην Ελλάδα. Ας τον αφήσουμε να μας αποκαλύψει την ομορφιά του Γαλάζιου Δούναβη.
Πηγές
Ιστορία: The Story Behind The Blue Danube
Πίνακας: Viennese Waltz, του Ρώσου ζωγράφου Vladimir Pervuninsky (1957-). Θεωρείται εκπρόσωπος της σύγχρονης σχολής του Ιμπρεσιονισμού και λάτρης του βαλς.